Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Prognozowanie jest zajęciem tak interesującym, jak niewdzięcznym. Odnosi się to przede wszystkim do prognozowania krótkoterminowego, o horyzoncie nieprzekraczającym jednego roku. Przewidzenie, ile latem będzie kosztować euro i dolar oraz ile przyjdzie nam zapłacić za litr paliwa jest z góry skazane na niepowodzenie. Kto nie wierzy, niech sprawdzi trafność takich prognoz. A jednak spora rzesza ekonomistów zajmuje się zawodowo prognozowaniem, bo popyt na liczby dotyczące przyszłości jest ogromny.
Wróćmy na chwile do strzeleckiej analogii. W przypadku strzelania wiadomo, kto strzela a kto kule nosi… Z prognozami jest podobnie, z tą różnicą, że siłę wyższą reprezentuje tajemniczy czynnik losowy. I tu jest pies pogrzebany. Ekonometrycy zakładają, że sporo wiedzą na temat tego czynnika, bo bez tej wiedzy nie byliby w stanie podać przeciętnego błędu prognozy. A prognoza punktowa bez informacji o tym, o ile możemy się pomylić, jest niewiele warta. Gdy przystępujemy do gry w kości, wiemy, że szansa trafienia szóstki w pojedynczym rzucie jest jak 1 do 6. Gdy przystępujemy do transakcji walutowej, która ma być rozliczona za miesiąc, patrzymy na prognozę kursu walutowego. Czy wiemy, jaka jest szansa na to, że dolar będzie tańszy, niż dzisiaj? Odpowiedź jest dość brutalna. Nie wiemy. Bo tego nikt nie wie.
Jeśli przyszłości nie da się przewidzieć, to czemu służą prognozy? Najogólniej rzecz biorąc, celem prognozowania nie jest przewidywanie przyszłości, lecz jej aktywne kształtowanie. Prognozy makroekonomiczne banków centralnych oraz organizacji międzynarodowych służą do zarządzania oczekiwaniami banków komercyjnych, instytucji finansowych, przedsiębiorstw oraz gospodarstw domowych. Ponieważ w ślad za oczekiwaniami idą decyzje biznesowe, nie bez powodu mówi się o samosprawdzających prognozach. Dlatego też prognozy urzędowe - banków centralnych, Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Banku Światowego oraz Komisji Europejskiej zwykle zawierają pewną dawkę optymizmu.
Także w PKN ORLEN posługujemy się prognozami. Jednak celem naszego prognozowania nie jest ani odgadywanie przyszłości, ani tez zarządzanie oczekiwaniami naszych klientów. Nie mamy wpływu na ceny globalnych towarów, które zużywamy (ropa naftowa) i produkujemy (paliwa). Przyszłości nie da się przewidzieć, ale można się do niej przygotować i odcisnąć własny ślad. Prognozy (alternatywne) dostarczają nam tła (kontekstu) do symulacji efektów tego, co od nas zależy, czyli naszych decyzji biznesowych. W przypadku prognoz otoczenia zwracamy uwagę nie na to co będzie, lecz na działania zabezpieczające, które mogą być potrzebne, gdyby rzeczywistość miała się rozwinąć w nieoczekiwany sposób. Z zasady nie dzielimy się naszymi prognozami ze światem zewnętrznym.
Jest jednak taki czas w roku, gdy od tej zasady można odejść i wypowiedzieć się na temat przyszłości tego, co bardzo interesuje wszystkich naszych klientów. Mam na myśli ceny paliw. Jakie będą ceny paliw w 2014 roku?
Źródło: Blog Głównego Ekonomisty PKN ORLEN - www.napedzamyprzyszlosc.pl
