Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Przedsiębiorcy zajmujący się produkcją i dystrybucją niektórych paliw, stanowiących wyroby akcyzowe, często muszą spełnić wymogi związane z ich prawidłowym znakowaniem i barwieniem.
Znaki podatkowe
Obowiązek oznaczania wyrobów znakami podatkowymi ciąży na producentach, importerach, podmiotach dokonujących nabycia wewnątrz-wspólnotowego, przedstawicielach podatkowych oraz na podmiotach dokonujących pakowania i przepakowania. Wymienione podmioty zgodnie z art. 95 składają wstępne zapotrzebowanie na te znaki, następnie zostaje przeprowadzona odpowiednia procedura, w wyniku której zostają one przyznane.
Znaki legalizacyjne
Oznakowanie znakami legalizacyjnymi ma miejsce, gdy pojawiają się na rynku wyroby dotąd nieoznaczone, oznaczone nieprawidłowo lub z uszkodzonymi znakami akcyzy. Obowiązek oznaczenia takich wyrobów prawidłowymi znakami akcyzy ciąży na podmiocie, który posiada takie towary i zamierza je dalej rozpro-wadzać. Powszechnie stosowanymi znakami akcyzy są banderole, rzadziej odciski pieczęci lub znaki cechowe.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym obowiązkowi znakowania i barwienia wyrobów akcyzowych podlegają: 1) oleje opałowe o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350oC lub których gęstość w temperaturze 15oC jest niższa niż 890 kg/mł; 2) oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, przeznaczone na cele opałowe; 3) oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, wykorzystywane do celów żeglugi, w tym rejsów rybackich.
Obowiązek znakowania i barwienia paliw opałowych ma przeciwdziałać wykorzystywaniu ich jako paliwa napędowe, z uwagi na fakt, iż wyroby akcyzowe przeznaczone na cele opałowe opodatkowane są, co do zasady, według niższej stawki akcyzy niż wyroby przeznaczone na cele napędowe.
Przykładowo stawka akcyzy dla olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem wynosi 232 zł/1000 litrów, podczas gdy oleje napędowe o kodzie CN 2710 19 41 opodatkowane są według stawki akcyzy w wysokości 1048 zł/1000 litrów. Ma to o tyle istotne znaczenie, iż w przypadku, gdy oleje opałowe lub oleje napędowe przeznaczone do celów opałowych podlegające obowiązkowi znakowania i barwienia nie będą spełniać warunków określonych w szczególnych przepisach do¬tyczących prawidłowego znakowania i barwienia, zastosowanie względem nich znajdą stawki akcyzy w wysokości 1822 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15oC będzie równa lub wyższa od 890 kg/mł- 2047 zł/1000 kg, co wynika z art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.
Obowiązkowi znakowania i barwienia podlegają również paliwa napędowe wykorzystywane do celów żeglugi, w tym rejsów rybackich. Wynika to z faktu, iż wyroby takie są zwolnione z akcyzy ze względu na przeznaczenie, a znakowanie ma przeciwdziałać wykorzystywaniu ich na cele nieobjęte zwolnieniem.
Zamknięty charakter regulacji ustawowej
Katalog zawarty w art. 90 ustawy o podatku akcyzowym ma charakter zamknięty, zatem wyroby akcyzowe, które nie zostały w nim wymienione, nie podlegają temu obowiązkowi.
Potwierdzenie tego stanowiska zawierają interpretacje indywidualne wydawanie przez Izby Skarbowe. Jako przykład może tu posłużyć interpretacja z 15 lipca 2010 r. wydana przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy (Sygn. akt: ITPP3/443-70c/10/JK), która dotyczyła zamiaru prowadzenia sprzedaży wyrobów akcyzowych po¬siadających następujące parametry:
- gęstość w temp. 15oC g/cm - w przedziale od 925 do 990;
- temperatura zapłonu (oC) - w przedziale 215 do 260;
- lepkość kinematyczna w temperaturze 40oC mm²/s - od 33 do 225;
- temp. płynięcia (oC) - od 12 do 30;
- destylacja metodą ASTM - 86 do temp. 350oC (%V/V) - do 5%;
- zawartość węglowodorów aromatycznych powyżej 65%.
Według obowiązującego stanu prawnego organ uznał stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego za prawidłowe i stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny jego stanowiska.
Podmioty uprawnione do znakowania i barwienia
Obowiązki związane ze znakowaniem i barwieniem wyrobów akcyzowych wskazanych powyżej ciążą na: podmiotach prowadzących składy podatkowe, importerach, podmiotach dokonujących nabycia wewnątrzwspólnotowego (przemieszczenie wyrobów akcyzowych z innego państwa członkowskiego UE na terytorium Polski) i przedstawicielach podatkowych. Podkreślenia wymaga fakt, iż znakowanie i barwienie wyrobów akcyzowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym stanowi produkcję wyrobów akcyzowych. Stąd też może ono być wykonywane wyłącznie w składzie podatkowym, przez podmiot do tego uprawniony. Skład podatkowy jest miejscem podlegającym szczególnemu nadzorowi na podstawie przepisów o służbie celnej, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i mogą być poddane czynnościom zgodnie z ustalonymi warunkami. Z uwagi na korzyści podatkowe, skład podatkowy podlega szczególnej reglamentacji, a jego prowadzenie możliwe jest wyłącznie w oparciu o uzyskane przed przedsiębiorcę zezwolenie.
Podmioty obowiązane do oznaczenia wyrobów akcyzowych znakami akcyzy obowiązane są do złożenia Ministrowi Finansów wstępnego zapotrzebowania na banderole na rok następny do 30 października roku poprzedzającego. Wydawanie lub sprzedaż banderol następuje w drodze decyzji wydawanej przez właściwego naczelnika urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu uprawnionego do ich otrzymania. Składając wniosek, wnioskodawca jest zobowiązany do wpłacenia do właściwego w sprawach znaków akcyzy urzędu celnego dwóch kwot: w przypadku zakupu banderol podatkowych, tj. kwoty stanowiącej wartość banderol podatkowych (o tę kwotę podmiot ma prawo pomniejszyć należny podatek akcyzowy) i kwoty wpłacanej na pokrycie kosztów wytworzenia banderol podatkowych, a w przypadku zakupu banderol legalizacyjnych należności za banderole legalizacyjne. Podmioty obowiązane do oznaczenia wyrobów akcyzowych znakami akcyzy muszą prowadzić ewidencję znaków akcyzy.
Środki do znakowania i barwienia
Szczegółowe zasady znakowania i barwienia wyrobów akcyzowych, a w szczególności rodzaje i ilość substancji stosowanych do znakowania i barwienia wyrobów akcyzowych określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie znakowania i barwienia wyrobów energetycznych z 20 sierpnia 2010 r. Zgodnie z treścią tego rozporządzenia do znakowania wyrobów akcyzowych stosuje się nieusuwalny znacznik Solvent Yellow 124. Natomiast do barwienia:
- Solvent Red 164 albo Solvent Red 19 w przypadku olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350oC których gęstość w temperaturze 15oC jest niższa niż 890 kg/m3 ,
- olejów napędowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, przeznaczonych na cele opałowe,
- Solvent Blue 35 w przypadku ole¬jów wykorzystywanych do celów żeglugi, w tym rejsów rybackich o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350oC lub których gęstość w temperaturze 15 oC jest niższa niż 890 kg/m3,
- olejów napędowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49.
- Ustawa z 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (tekst jednolity z 29 kwietnia 2011 r. Dz.U. nr 108, poz. 626)
- Ustawa z 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity z 4 stycznia 2005 r. Dz.U. nr 8, poz.60)
- Rozporządzenie Ministra Finansów z 20 sierpnia 2010 r. w sprawie znakowania i barwienia wyrobów energetycznych (Dz.U. nr 157, poz. 1054)
- Interpretacja Indywidualna Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 lipca 2010 r. (Sygn. akt: ITPP3/443-70c/10/JK)
KOMENTARZE (0)
Do artykułu: Znakowanie i barwienie wyrobów akcyzowych